Kości zostały rzucone. Rozpoczynamy grę. Inicjuje ją Gajusz Juliusz, jak w rzeczywistości miało to miejsce. Dwóch wybitnych wodzów tamtego okresu staje przeciwko siebie w wydawałoby się nierównej walce na korzyść Gnejusza Pompejusza. W grze planszowej ten kilkuletni konflikt mamy możliwość rozegrać w 20 minut z równymi siłami obu stron. O ile ktoś nie podchodzi do tego starcia jak do partii szachów, ta gra może rzeczywiście skończyć się b. szybko. Poczytuję to jako jej plus. Kolejny to kompaktowe wymiary gry po jej rozłożeniu. Zagramy w nią na małym stoliku w kawiarnii. Ciekawa i prosta mechanika podwójnej wartości siły na żetonach daje zaskakujące rezultaty w rozgrywce. Dodatkowe moduły- żółte żetony wprowadzają ciekawe twisty. Minusy dotyczą estetyki i wykonania. Gra mogłaby być bardziej dopracowana graficznie, żeby mniej przypominała prototypowe warcaby. Ikony na żółtych żetonach (poza trucizną) nijak nie symbolizują swoich znaczeń. Plansza po kilku rozłożeniach jest już zniszczona na zgieciu (słaba jakość nadruku i tektury). Generalnie czuć, że jest to gra wydana tanio. Pomimo tych mankamentów, sumarycznie grę oceniam dość dobrze, jako szybki, smaczny deser lub przystawkę z dokładkami.