To jest przykład jak wydać grę, która mogła kosztować 300 zł i być w standardowym pudełku, ale jednak ktoś chciał zrobić OGROMNE statki, wielka, modułową planszę i pudełko tak wielkie, że nie mieści się nigdzie - o Kallaxie zapomnijcie :D Ale Aldarra to turboprzyjemny 4X, w którym mamy wszystko co w tym systemie jest najważniejsze. Mocno nastawiona na walki, rozwój i eksploracje. A jej największym plusem i zaskoczeniem jednocześnie jest - prostota zasad! Gra jest banalnie prosta, w moment przyswajamy większość rzeczy. Akcje są proste, a caly myk polega na odpowiednim wykorzystaniu tego co mamy wokol siebie i umiejek naszych staktów. Najwieksze dwa minusy - przez wielkosc czasem kuleje widocznosc na planszy. No i cos co samo w sobie jest super (roznorodnosc wygladu statkow w ramach frakcji), jednoczesnie powoduje wkurzajaca u przeciwnikow koniecznosc dopytywania przed walka jaki statek to jaki statek. Jest to bardzo potrzebne do przeliczenia sobie sensu najazdu i sily przeciwnika. Poza tym gra jest miodna, epicka, pieknie wydana i dosc szybka jak na takiego kolosa.

Znajomy zapytał mnie przed rozgrywką czy dadzą radę w to zagrać. Bo dobrze wiedział, że ja lubię takie duże gry z toną reguł, o których człowiek zapomina w trakcie rozgrywki. Tutaj kolejny duży plus dla Aldarry. Jak na grę 4X posiada ona dość proste zasady, których wytłumaczenie zajmuje 20 minut. Przebieg rozgrywki jest też tak dobrze skonstruowany, że wiemy kiedy i co możemy zrobić. W tym m. in. pomagają nasze planszę graczy, które ładnie wszystko mają opisane. Aldarra to pełnoprawny 4X. Może część Xów dostępnych w grze jest lekko ograniczona, ale to tylko dlatego byśmy mogli usiąść do gry, szybko ją wytłumaczyć i po prostu zagrać. Najlepsza dla mnie jednak jest walka i na to Aldarra kładzie największy nacisk. Czuję się, że jest to taki prawdziwy bitewniak ze statkami powietrznymi gdzie latamy, wykorzystujemy zdolności naszych okrętów i staramy przechytrzyć naszych rywali. Dodatkowo mamy jeszcze asymetryczne frakcje, które modyfikują to co możemy zrobić w grze. Ostateczny werdykt: Taki łatwiejszy Eclipse tylko, że inaczej.