Robin z Locksley: Zmagania złodziei

Od dziecka jestem wielkim fanem Robin Hooda i już od jakiegoś czasu zastanawiałem się nad nabyciem tej gry. Zwlekałem z zakupem przez skrajne opinie jaka ta gra otrzymuje. Gdy nadarzyła się okazja odkupienia tej gry z drugiej ręki za bezcen nie wahałem się ani chwili. Po przeczytaniu instrukcji i po rozłożeniu gry stwierdziłem, że gra może być fajnym fillerkiem pomiędzy cięższymi tytułami. Jednakże już pierwsza partia przesądziła o dalszym losie tej gry w mojej kolekcji. W sumie rozegrałem w Robin z Locksley trzy partie i uważam, że ta jest nudna oraz powtarzalną - ciągle robimy to samo i nic tam się specjalnego nie dzieje, ruszam Robinem (koniem) zawsze po torze w kształcie L (tak jak w szachach), potem Minstrem (meplem) po torze wyścigów dzięki zdobytym przez Robina łupom lub poprzez przekupywanie ich monetami i ot to cała mechanika. Gra jest losowa przez zadania na kafelkach sławy, czasem poturbujemy ustawić Robina w odpowiednim miejscu co przez jego ograniczony ruch jest męczące. Innym razem poprzez konieczność posiadania odpowiedniego łupu, który niejednokrotnie jest dla nas nie osiągalny, czy to przez dociąg kafelków, czy też przez ograniczony ruch Robina. Ikonografia na kafelkach sławy, które tworzą tor wyścigu są mało intuicyjne przez to często posiłkowaliśmy się instrukcją i przez to gra nie była płynna - wystarczyłby w tym wypadku zwykły tekst, który ułatwiłby sprawę. Następnym mankamentem jest mechanika, która niestety jest oderwana od tematyki gry, dwóch Robinów zbiera łupy, aby je sprzedawać a Minstrele się ścigają? Ostatecznie gra idzie na sprzedaż, a moja ocena BGG to 5/10.