Sobek dla 2 graczy

Nie powiem Wam, jak się gra w Sobka. Życie Was nauczy. Sobek jest wredny, jak samo życie. W Sobku każdy sobie biznes skrobie. Tutaj szara strefa jest jak cienie piramid. Wszystko przykryje. Korupcja Chciwość wiedzie prosto w paszczę Anubisa. Możesz wziąć z planszy, tę płytkę, którą sobie upatrzyłeś, ale wszystkie pominięte trafią na twój stos korupcji. Coś jak półka wstydu. Niegospodarność Wszystko, czego nie sprzedasz, lub mógłbyś sprzedać, skończy na twojej płytce wstydu, a ty utoniesz w korupcji i na wieczność stracisz profil. Działanie na szkodę spółki Tu nie tyle chodzi o to, żebyś miał w swoim ruchu dobrze, a bardziej, żeby ten drugi miał źle, albo przynajmniej gorzej od ciebie. Kiedy bierzesz kafelek, to znaczniki na nim pokazują, jak ustawić w tym miejscu pionek Ankh, którego ramiona wyznaczają linię dobierania dla tego frajera. On będzie kombinował, żeby tobie zrobić tak samo, więc obaj siedzicie w tej wydmie po uszy. Spekulacja na wartości aktywów Liczy się, co masz w ręku, ile tego masz i czy oblazły to skarabeusze. Na koniec gry czeka cię klasówka z matmy. Wzór na sukces od eonów leci tak: płytki towarów razy skarabeusze równa się bogactwo (plus denbeny). Jest na to ściąga w hieroglifie. Transakcje przed otwarciem giełdy Kto sprzeda szybciej, dostanie bonus z żetonu pirogi, których jest przy planszy jak na lekarstwo. Logistyka, panie, taka sama jak za faraona. Nepotyzm, kumoterstwo, protekcja, układy układziki Płytki postaci dają mocne akcje do zagrania. Musisz trzymać z właściwymi ludźmi, inaczej ten drugi cwaniak będzie trzymał ciebie. Za gardło. Okazja czyni prezesa Trzeba wiedzieć, co zbierać, polować na dżokerowe płytki Sobka, liczyć na łut szczęścia przy łapance postaci i losowaniu żetonów denbenów. Ponieważ wartość tych ostatnich to czysta spekulacja, gra oferuje mały hazardowy myk, coś jak wakacje last minute. Kiedy dobierasz płytkę z denbenem musisz wybrać, czy zachować ją na ręku do zestawu, czy opylić za denben w ciemno z woreczka. Handel jest loterią. Mataczenie, krętactwo i człowiek człowiekowi krokodylem Najlepsze chwile w Sobku, to te momenty, kiedy: przywalisz mu z bani akurat tym żetonem pirogi, który każe mu zabrać kafel z przekątnej i zgarnie cztery korupcje po drodze; tak go wymanewrujesz, że musi albo sprzedać, albo wyjść z postaci, albo podstawić się dokładnie w to miejsce, z którego ty zgarniesz trzy skarabeusze; ustawiłeś go w takiej pozycji, że może pójść po ten kafel ze skarabeuszami, lecz po drodze nałyka się korupcji jak bocian w Hurgacie na all inclusive, lub da ci dżokera. Z Sobka możecie czerpać ważne moralne nauki. Nic tak nie cieszy, jak zrobienie kogoś w wielbłąda. Czyjaś strata, to czyjś zysk. Business as usual. Kto pod kim sarkofagi kopie, sam w nie wpada. Każda piramida ma przynajmniej dwa końce. Gdzie dwóch się bije, tam skarabeusze lecą.