Zrozumienie zasad punktacji i działania wydarzeń wymaga chwili, dlatego gracze po pierwszej rozgrywce mają sporą przewagę nad nowicjuszami – wiedzą już, jak wydarzenia potrafią zmienić przebieg gry. Pomocnicze karty mają neutralną językowo symbolikę, ale bez wyjaśnień ikonografia nie jest od razu oczywista. Punkty w trakcie rozgrywki oznaczamy żetonami – można mieć nawet wynik poniżej zera. Również przy końcowym podliczeniu korzystamy z żetonów. Dobranie jednorazowo ponad 80 punktów w żetonach przy dobrze skompletowanych wynalazcach daje ogromną satysfakcję. Gra dobrze działa w każdym składzie, również na dwie osoby – wtedy szczególnie ważne staje się odczytywanie intencji jedynego przeciwnika. Przy pięciu graczach jest to trudniejsze, trzeba bardziej reagować na bieżącą sytuację na stole, co utrudnia planowanie długofalowej strategii. Z przyjemnością sięgnę po Mesos jeszcze niejeden raz. Fajna gra na wyjazdy, ale trzeba przepakować z wielgachnego pudełka do czegoś mniejszego. ~ Bartek

Szybka karcianka "push your luck" o zbieraniu zestawów kart punktujących lub dających zasoby. Gra oparta jest o mechanikę kolejności wykonywania akcji znaną z serii gier Kingdomino. Cała zabawa polega na przewidzeniu kiedy i w jakiej kolejności ustawić się na torze wykonywania akcji i które karty zagrać teraz, a z którymi poczekać. Jest tu trochę negatywnej interakcji w podbieraniu atrakcyjnych kart innym graczom, ale poza tym to pasjans w układanie kart własnego plemienia. Na plus wykonanie z insertem, grubością i jakością elementów gry, a także prostotą zasad i gładkim przebiegiem rozgrywki. Na minus ilustracje na kartach zakrawające o śmieszność. Wszystkie postacie są narysowane w identyczny sposób. Mężczyzn od kobiet różni jedynie dorysowana broda. Przepis jak po taniości zrobić ilustracje do połowy kart z gry. Gdy przestanie się na to zwracać uwagę, sama gra dostarcza przeciętną zabawę. Filerek.

Just ok (jak to ostatnio na Planszowych Newsach było :D). Mesos to karcianka. Ja lubię karcianki. Mamy tutaj draft kart, jak zawsze różne rodzaje, spoko mechaniki na kartach (od takich co dają nam surowce, zapewniają punkty, zbieramy sety, a niektóre nawet musimy wykarmić). Plus gra ma system wydarzeń, które włączają o rundę oraz na końcu gry punktowania za pewne rzeczy. Co ważne - można mieć sporo punktów ujemnych :) I gra byłaby ogólnie naprawdę spoko (nawet szata graficzna daje radę), gdyby nie regrywalność. Po dwóch rozgrywkach kuleje fakt, że znamy już wydarzenia na pamięć. Ich różnorodność jest tak mała, że po 4 łącznie partiach nie mam ochoty do niej wracać. Być może i liczę trochę na to, dodatki coś tutaj zmienią :) I co ciekawe - znacznie bliżej było mi do tej gry (draft, wygląd, karty) niż do Hutana, a to do tej drugiej gry zasiądę chętniej :)

Mesos to gra, która próbuje połączyć mechaniki kolekcjonowania i równoważenia zasobów, ale niestety nie udaje się jej w pełni zaoferować satysfakcjonującej zabawy. Choć pomysł na grę osadzoną w epoce mezolitu, z budowaniem plemienia i zarządzaniem różnymi postaciami, brzmi ciekawie, to w praktyce rozgrywka szybko staje się monotonna. Mimo różnych postaci z unikalnymi zdolnościami, w grze brakuje głębi, a mechaniki mają tendencję do wprowadzania frustracji, zwłaszcza gdy trzeba balansować na torze akcji. Zasady są rozciągnięte, a najczęściej wybierane rozwiązania wydają się zbyt oczywiste, co sprawia, że gra traci na emocjach. Choć wizualnie Mesos wypada całkiem dobrze, to w kontekście samej zabawy nie ma niczego, co wyróżniałoby ją na tle innych tytułów w podobnym stylu. Po kilku rozgrywkach poczułem się, jakby gra nie miała nic więcej do zaoferowania.