Kronika: Big Box

Ta gra ma ciekawą mechanikę, którą nazwałam worker displacement. Na polach akcji leżą kosteczki w różnych kolorach, w naszej turze wybieramy pole, zabieramy kosteczkę i wykonujemy akcję z tego pola. Zabrana kosteczka trafia na naszą planszetkę, jako zasób. Jest to rozwiązanie, z którym nie spotkałam się wcześniej. Dodatkowo mamy też w grze upływający czas, który będzie skutkował uśmiercaniem pionków i wpisywaniem ich do kroniki, ale tylko po d warunkiem, że jest na nich miejsce. Do gry podstawowej dołączyliśmy dodatek Małżeństwo i Karczma. Plansza z małżeństwem pozwalała na większą produkcję nowych pionków oraz umożliwiała pozyskanie chleba i młotków. Karczma dostarczała piwo oraz umożliwiała zakup kart pomocników, które dawały różne bonusy lub punkty na koniec gry. Pomimo ciekawej mechaniki i rozbudowanej planszy gra mnie nie zachwyciła, a wręcz tylko irytowała. Jest w niej dość dużo losowości, jak na tak mocno policzalną grę. Każdą akcję trzeba przemyśleć, należy widzieć jaki kolor kostki dobrać, co nam będzie w przyszłości potrzebne, a wszystko może się popsuć, bo ktoś nie wylosuje naszego pionka z worka lub wepchnie się na ślubny kobierzec. W dodatku moja rozggrywka w maksymalnym składzie była tak dłuuuga, że masakra. To tylko potęgowało frustrację. Doceniam pomysł, ale wolę już w to nigdy więcej nie grać. Ocena po 1 partii w 5 osób. Czas gry = 3:19 h.